rama: 1751-53
warsztat nieznany
drewno polichromowane i złocone
obrazy: 2. poł. XIX – pocz. XX w.
malarz nieznany
olej na płótnie
Bogato rzeźbiony i złocony feretron ma formę ramy ułożonej z ornamentów typowych dla nurtu rokoko. O okolicznościach powstania tego dzieła mówi łacińska inskrypcja, odnaleziona w czasie konserwacji na desce, pod jednym z obrazów: „Na większą chwałę Boga Najlepszego Najwyższego, Błogosławionej Dziewicy Marii bez grzechu pierworodnego Poczętej i ku czci innych świętych, ten wizerunek Błogosławionej Dziewicy Marii i św. Antoniego ze złotymi sukienkami funduje panna Katarzyna Wentalówna za czasu ówczesnego kaznodziei zwykłego i promotora ojca Wawrzyńca Bocheńskiego. Dzieło to ukończone jest przez Jaśnie Pana Bartłomieja Obremskiego dnia 26 maja (lub marca) 1753 r.”. Inskrypcja wspomina jedynie fundatorów feretronu, nie wymienia jednak nazwisk artystów i rzemieślników, którzy go wykonali.
Do naszych czasów nie zachowały się obrazy umieszczone pierwotnie w ramie feretronu. W 2-giej połowie XIX-go wieku lub na początku następnego stulecia zastąpiono je nowymi, zachowano jednak historyczne tematy przedstawień. Immaculata [czyt. immakulata] to wyobrażenie Marii Niepokalanie Poczętej, ukazanej stojącej na globie, z półksiężycem i wężem pod stopami oraz wieńcem z dwunastu gwiazd wokół głowy. Widoczny po drugiej stronie feretronu święty Antoni odziany jest w habit franciszkański. Jego atrybuty to lilia symbolizująca czystość i Dzieciątko Jezus, które ten wybitny kaznodzieja otaczał szczególnym kultem.
