Na ścianie wschodniej kaplicy Matki Boskiej Lipskiej znajduje się piaskowcowe epitafium Samuela Żalińskiego i jego zony Zofii. Manierystyczny pomnik z piaskowca powstał zapewne w drugiej ćwierci XVII-go wieku. Samuel Żaliński herbu własnego należał do najznakomitszych osobistości na Pomorzu. W latach 1613-1625 pełnił funkcję wojewody pomorskiego, a następnie do swojej śmierci wojewody malborskiego i podskarbiego ziem pruskich. Zmarł w 1929 roku. Daty życia jego żony Zofii z Mortęskich, herbu Orle Nogi nie są znane. Epitafium ma formę trójprzelotowego łuku triumfalnego. W centrum architektonicznej struktury znajduje się płaskorzeźba wyobrażająca Sąd Ostateczny. Na pierwszym planie, w dole sceny, ukazani zostali zmarli powstający nago z grobów. Rozdzielani są oni przez widocznego w głębi archanioła Michała na zbawionych i potępionych. Grupa grzeszników po prawej stronie popychana jest w kierunku piekła przez diabła z koźlimi nogami. Zbawieni, wspierani przez anioła, wznoszą się ku niebu po lewej stronie kompozycji, a wiec po prawicy Chrystusa siedzącego na łuku tęczy pośród obłoków. Po bokach epitafium, pomiędzy parami kolumn korynckich, umieszczono w płytkich niszach personifikacje Sprawiedliwości i Umiarkowania. Zdaniem fundatorów epitafium, były to cnoty charakteryzujące zmarłego wojewodę. Trójkątny naczółek wypełnia popiersie Boga Ojca. Leżące w zwieńczeniu skrzydlate geniusze trzymają wieniec laurowy. Zabytek nie przetrwał do naszych czasów w pierwotnej formie. Brakuje między innymi rzeźb wieńczących epitafium, a w dolnej części kartusza z inskrypcją odnoszącą się do zmarłego, jego pochodzenia i sprawowanych urzędów.
