około 1767 rok
złotnik Szenof ?
srebro repusowane, częściowo złocone
W latach 60-tych XVIII wieku trwała w Lubawie budowa nowego kościoła drewnianego pod wezwaniem świętych Barbary i Jerzego. W ołtarzu głównym, autorstwa snycerza chełmińskiego Efreima (czyt Efrajma) Gerlacha, umieszczono starszy, XVII-wieczny obraz patronki świątyni. Wizerunek świętej otaczającej swą opieką umierających musiał cieszyć się lokalnym kultem, gdyż podczas prac nad wystrojem późnobarokowego kościoła, zdecydowano się zamówić dla niej kosztowną srebrno-złotą sukienkę.
W archiwach zachowały się zapisy dotyczące tej fundacji. W 1767 roku niejakiemu Szenofowi zapłacono od abrysu sukienki na obraz świętej Barbary 2 floreny i 6 groszy. We wrześniu 1769 zanotowano, iż sukienka srebrna na obrazie św. Barbary kosztowała ze srebrem i pozłotą 795 florenów i 12 groszy, a palma w ręku z koroną pozłoconą i lilią – 69 florenów.
Część aplikacji z cennego kruszcu została skradziona w latach 80-tych XX wieku i zastąpiona nowymi. Były to korony, kielich, palma i lilia (oprócz dolnych końców łodyg).
