Empora organowa, inaczej chór muzyczny, to wewnętrzny balkon wsparty na czterech smukłych słupach, ustawiony w zachodniej części nawy kościoła. Tak utworzona dodatkowa przestrzeń w świątyni mieści organy składające się ze stołu gry oraz szafy organowej. Najbardziej ozdobnym elementem instrumentu jest prospekt organowy, ukazujący metalowe piszczałki w architektoniczno-rzeźbiarskiej obudowie. Chór muzyczny zamknięty jest od strony nawy drewnianą balustradą tralkową. Na jej środku wkomponowany jest pozytyw przedni organów Na ukośnym parapecie balustrady przez kolejne wieki chórzyści ryli pamiątkowe napisy. Najstarsza inskrypcja pochodzi z 1619 roku. Oznacza to, że empora powstała jeszcze w XVI-stym lub na początku XVII-stego wieku. Nie zachowały się pierwotne schody prowadzące na chór. Obecne powstały prawdopodobnie w XIX-stym wieku.
